ωτοκροταφικός

-ή, -ό, Ν

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο αφτί και στον κρόταφο

2. φρ. «ωτοκροταφικό νεύρο»

ανατ. κλάδος τού οπίσθιου στελέχους τού τρίτου κλάδου τού τριδύμου νεύρου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < οὖς*, ὠτός «αφτί» + κροταφικός].